مطالعات جدید نشان داده است بیمارانی که از دستگاه تردمیل و با سرعتی متعادل و آرام استفاده می کنند اغلب بیشتر از بیمارانی که ورزش و دویدن سریع را انتخاب می کنند ، سود می برند .
به گزارش سایت اینترنتی هلت دی نیوز ، دکتر لیزا شولمن متخصص و کارشناس دانشکده پزشکی دانشگاه مری لند و دستیارانش در مطالعات خود بر روی 67 بیمار مبتلا به پارکینسون که به طور اتفاقی انتخاب شده بودند ، بررسی کردند . از این بیماران خواسته شد که در گروههای مختلف ، فعالیتهای متفاوتی را انجام دهند مثلا برخی از تردمیل با سرعت پایین استفاده کردند و برخی تمرینات شدیدتر و سریعتر انجام دادند . این متخصصان دریافتند در حالی که تمام انواع تمرینات برای این بیماران مفید بود اما معلوم شد بیشترین تاثیر مثبت نصیب بیمارانی می شود که پیاده روی با سرعت آرام تر و شدت کمتر را انتخاب کرده اند و این بیماران از تمرینات خود بیشترین سود را می برند .
بیماران پارکینسون یک بیماری پیشرونده است به این معنی که علائم و نشانه های آن به مرور زمان بدتر می شوند . هر چند که بیماری پارکینسون در نهایت منجر به ناتوانی می شود اما اغلب به طور آهسته پیشرفت می کند و بسیاری از بیماران حتی بعد از تشخیص بیماری می توانند سال های زیاد زندگی مفیدی داشته باشند . بیماری پارکینسون یک بیماری نورولوژی یعنی مربوط به دستگاه عصبی است که بر روی مغز و سیستم عصبی تاثیر می گذارد . مشکل اصلی که بیماران مبتلا به پارکینسون دارند عدم کنترل حرکات بدن است . بیماری پارکینسون به علت کاهش تولید دوپامین در بدن رخ می دهد . دوپامین یک نوع واسطه عصبی شیمیایی است که به انتقال پیام از سلولهای عصبی کمک می کند . دوپامین در انتقال فرمان از مغز به ماهیچه ها جهت کنترل مستقیم حرکات بدن بسیار موثر است و همچنین بخشی از مراحل حرکات عضلات صاف و عدم لرزش آنها را کنترل می کند . این بیماری در حال حاضر جزو بیماریهای علاج ناپذیر محسوب می شود ولی علایم آن با درمان قابل تسکین یا کنترل است . این بیماری طول عمر را چندان کاهش نمی دهد . تحقیقات علمی روی علل و درمان این بیماری ادامه دارد و این امید وجود دارد که درمان های موثر و شفا بخشی برای آن ارائه شود .