در هنگام دوچرخه سواری به مدت طولانی مچ دست خود را به طور دائم در حالت خمیده قرار ندهید و هر از چند گاهی هر دو یا یکی از دستان خود را از روی فرمان بردارید و کمی مچ خود را حرکت داده یا آن را از روی فرمان جابه جا کنید.فشار زیاد و حالت خمیده رو به بالا یا پایین که در مچ دستان وارد می شود باعث ایجاد نشانگان تونل کارپال میشود.
تونل کارپال یک فضای تونل مانند، تقریباً به قطر انگشت شست است که در ناحیه جلویی مچ دست یعنی در سمت کف دست، نه پشت دست قرار دارد.این فضا بوسیله استخوان‌ها و لیگامان‌های اطراف احاطه شده است ولی مهمترین جزء آن یک نوار لیفی محکم به نام «فلکسور رتیناکولوم» است که به صورت عرضی از جلوی مچ دست عبور می‌کند و به نوعی سقف این تونل را تشکیل می‌دهد.این تونل، به خودی خود اهمیت خاصی ندارد. بلکه اهمیت آن، به دلیل عبور تعداد زیادی از تاندون‌ها و نیز یک عصب مهم به نام عصب مدین (median) از داخل این تونل است. حالا تصور کنید روزی برسد که این تونل به دلایلی تنگ شود.در این صورت تمام تاندون‌ها و عصب ذکر شده تحت فشار قرار می‌گیرند و مجموعه‌ای از علائم را ایجاد می‌کنند که به آنها «نشانگان تونل کارپال» یا CTS می‌گویند.
اغلب علائم ناشی از تنگ شدن تونل، به تحت فشار قرار گرفتن عصب مدین مربوط میشود. این عصب، نه تنها حس سطح کف دستی انگشتان (غیر از انگشت کوچک)را تأمین می‌کند، بلکه سیگنال‌های حرکتی را به برخی از عضلات مچ دست و دست می‌رساند و باعث حرکت آنها میشود. بنابراین، وقتی این عصب تحت فشار قرار می‌گیرد، علائم زیر ظاهر میشود:
– سوزش، گزگز و یا بی حسی در انگشت شست، اشاره، میانی و نیمی از انگشت حلقه.
– انتشار درد یا تیر کشیدن از ناحیه مچ به سمت ساعد و بازو و یا به سمت انگشتان
– احساس ضعف در دست و حتی افتادن اشیاء از دست. خیلی از بیماران در انجام حرکات ظریف دست مثل خیاطی دچار مشکل می‌شوند.
– از بین رفتن کامل حس انگشتان که البته در مراحل پیشرفته رخ می‌دهد.
بد نیست این نکته را هم بدانید که نشانگان تونل کارپال در 50 درصد موارد به صورت دوطرفه و در هر دو دست ظاهر میشود.
پس مراقب خود باشید.
منبع: www.2charkhesavari.blogfa.com