مسئولان شهر پورتلند می گویند كه اجرای برنامه توسعه دوچرخه سواری در این شهر تا سال 2030 كه هدف از آن انجام 25 درصد از سفرهای شهری توسط دوچرخه است،نیاز به همكاری مردم در تامین منابع مالی دارد.
بنا به گفته مقامات رسمی شهر،این برنامه ای كه شامل احداث 681 مایل(1100 كیلومتر) مسیر دوچرخه سواری جدید در 20 سال آینده خواهد شد،تنها هزینه ای 613 میلیون دلاری در بر دارد.این در حالی است كه در این شهر سالانه تنها 630 میلیون دلار برای گسترش و پیاده سازی سیستمهای معمول حمل و نقل هزینه می شود.
دام آدامز شهردار پورتلند همواره از پیاده سازی این برنامه حمایت كرده است چرا كه او معتقد است كه باید با تلاش بیشتر بر روی توسعه سیستم حمل و نقل شهری و كاهش 80 درصدی تولید گازهای گلخانه ای،شهر را به محل مناسبی برای زندگی تبدیل كرد. او می گوید:«آیا می توانیم چنین كاری را بدون اجرای برنامه دوچرخه سواری انجام دهیم؟به نظر من رسیدن به این اهداف بدون جدی گرفتن نقش دوچرخه ها غیر ممكن است.»
برای اجرای این پروژه این شهر باید یك شبكه پرهزینه و به هم پیوسته حمل و نقل دوچرخه ای احداث شود،طراحی خیابانها دچار تغییر شود وبرنامه های آموزشی مختلفی در دستور كار قرار گیرد.این كار نیاز به مطالعات فراگیر دارد.
ایده های بیشماری برای اجرا در دفتر شهرداری پورتلند مطرح است و البته اجرای برخی از آنها ریسك شكست برنامه را بیشتر می كنند.برخی ایده ها مانند دادن مجوز تردد یا شماره پلاك به دوچرخه ها،یا تعلق گرفتن مالیات به دوچرخه های نو وهمچنین استفاده تبلیغاتی از مسیرهای دوچرخه سواری می تواند دوچرخه سواران را مایوس كند،اما مسئولین می گویند كه هیچ ایده ای را بدون هماهنگی با مردم اجرا نخواهند كرد.
با وجود مشكلات مالی برنامه توسعه دوچرخه سواری امید خود را به كسب بودجه مورد نیاز از محل افزایش مالیات بر املاك بسته است،چرا كه تجربیات گذشته نشان می دهد كه مردم این شهر در زمینه تامین منابع مالیبرای چنین طرحهایی به اندازه كافی سخاوتمند هستند.برای مثال،مقامات شهرداری،شهر واشنگتن كانتی را به عنوان مثال موفق معرفی می كنند.در این شهر مردم با افزایش مالیات بر املاك برای ساخت 123 مایل مسیر دوچرخه در خیابانهای اصلی شهر موافقت كردند و همین كمك شایانی به پیشرفت طرح كرد.
واشنگتن كانی برنامه ریزی كرده است تا در سال 2012 حدود پانصد میلیون دلار از محل مالیات بر املاك كسب كند و به وسیله آن 111 پروژه توسعه را در خیابانهای این شهر پیاده كند.
اولین بار در سال در شهر1996 پورتلند برای دوچرخه سواری برنامه ریزی جامع انجام شد.با بودجه اولیه ناچیز آن زمان مسیر مخصوص دوچرخه سواری به طول 300 مایل احداث شد و همین باعث شد میل به دوچرخه سواری در مردم شهر برانگیخته شود.
آمارها نشان می دهد كه اكنون 6.4 درصد مردم این شهر در سفرهای روزانه خود به طور منظم از دوچرخه استفاده می كنند.برنامه دوچرخه سواری 2030 باعث می شود تا این رقم رشدی 400 درصدی داشته باشد.برای رسیدن به این هدف شهر تلاش می كند تا توجه افرادی را كه به دوچرخه علاقه دارند اما به دلایلی در استفاده از آن تردید دارند را جلب كند.چندید سال نمونه گیری و مطالعات اجتماعی نشان می دهد كه 60 درصد شهروندان دوچرخه سواری را دوست دارند اما برای استفاده از آن هنوز آمادگی ذهنی ندارند.
در سال 1996 برنامه تشویق به دوچرخه سواری،خطوط مخصوص تردد دوچرخه را به خیابانهای شلوغ پورتلند تحمیل كرد و جال برنامه 2030 درنظر دارد تا 314 مایل مسیردوچرخه مجزا و 256 مایل بولوار مخصوص دوچرخه تازه احداث را در اختیار شهروندان گذاشته و در كنار آن از ترافیك خودروها در سطح شهر بكاهد تا به هدف خود برسد.نیل به این اهداف نیاز به پاركینگهای بیشتر برای دوچرخه ها و افزایش بودجه های زیرساختی دارد اما پس از آن پورتلند به بهشت دوچرخه سواران تبدیل خواهد شد.شهری پیشرفته كه یكی از مهمترین اجزای سیستم حمل و نقل اش دوچرخه ها هستند و بیش از یك چهارم سفرهای درون شهری با دوچرخه انجام می شود.
شهردار می گوید كه هزینه 600میلیون دلاری اجرای این طرح آن هم برای تشویق دوچرخه سواری شاید در نگاه اول بسیار زیاد به نظر برسد اما كافیست به تمام مزایای بهداشتی و محیط زیستی اجرای این طرح نگاه كنیم و اینكه به یاد داشته باشیم كه با این هزینه به ظاهر چشمگیر تنها می توان 12 مایل بزرگراه احداث كرد!
منبع: تین نیوز