دوچرخه های برقی پاسخی هستند به دوچرخه سوارانی كه راحتی بيشتری می خواهند .اين دوچرخه ها در انواع مختلف و مدلهای ايستاده و نشسته توسط توليد كنندگانی در سراسر دنيا توليد می شوند .سيستم رانش اين دوچرخه ها در اصطلاح ” تركيبی ” يا”Hybrid” شناخته مي شود و به اين معني است كه نيروی پای دوچرخه سوار و نيروی رانش موتور دوچرخه مشتركا آنرا به جلو مي رانند . در اين نوع رانش به عبارت ديگر دوچرخه سوار سرعت اوليه را فراهم می كند و موتور دوچرخه تامين كننده شتاب وسيله به خصوص برای سر بالايی ها ست .راندن اين دوچرخه ها لذت بخش است . به اين ترتيب كه توسط نيروی موتور با استفاده از دنده مناسب می توان مثل موتور سيكلت شتاب گرفت و پس از آن می توان موتور را خاموش كرد و فقط با ركاب زنی مختصر ، سرعت وسيله نقليه را حفظ نمود. هنگام رسيدن به سر بالائی می توانيد موتور را روشن كنيد و بدون تغيير دنده يا كاهش سرعت به حركت خود ادامه دهيد.دوچرخه های برقی در مصرف انرژي بازدهي بسياري دارند . با حد اقل ركاب زني مي توان به انرژي 20 وات ساعت در هر مايل رسيد . اگر كمي بيشتر پا بزنيد به راحتي مي توانيد مصرف را تا 10وات ساعت در مايل كاهش دهيد .اين عدد به معني مصرف بنزين برابر 1.25 ليتر بنزين در هر 1000 كيلومتر است . براي شارژ باتري به طور كامل حداكثر 4 ساعت زمان لازم است . هم چنين سيم كشي برقي خاصي براي اين دوچرخه بر خلاف خودروهاي برقي لازم نيست و باتري با يك پريز 220 ولت به راحتي شارژ مي شود. باتري و شارژر آن آنقدر سبك هستند كه مي توان آنرا به درون خانه يا محل كار برده و شارژ كرد .از دهه 70 ميلادي وسايل نقليه معروف به MOPED يا موتور گازي به بازار آمد كه با نيروي ديزل حركت مي كرد و ركاب هم داشت تا اگر سوخت آن تمام شد يا موتور دو زمانه ابتدائي آن روشن نشد بتوان آنرا با پا زدن به جلو راند . اين وسيله هاي ساده و ارزان براي پا زدن مناسب نبودند، وزن زيادي داشتند و با ركاب زني بدون موتور سرعت نمي گرفتند .تا اوايل دهه 90 ميلادي تكنولوژي به حدي پيشرفت كرد كه استفاده از موتور هاي برقي و باتري كوچك روي دوچرخه ها معمول شد. موتور برقي بر خلاف موتور هاي ديزلي يا بنزيني كوچك ، سبك وزن ، تميز ، كم صدا و كاملا” قابل اعتماد بود.هنگام ركاب زني در جاده هاي هموار با سرعت ثابت ، وزن موتور و باتري خيلي محسوس نبود و در شرايط ديگر نيروي رانش اضافي كه موتور فراهم مي كرد جبران وزن اضافي آنرا مي نمود .تجربه دوچرخه برقي با سوار شدن دوچرخه معمولي متفاوت است . وجود يك موتور در دوچرخه برقي باعث مي شود كه شما بتوانيد بدن خود را در مواقعي درگير ركاب زني كنيد و در مواقعي ديگر استراحت كنيد .بنابراين مي توانيد هنگام رفت يك مسيرتا حد امكان ركاب بزنيد و نگران برگشت نباشيد . نيز هنگامي كه عضلات شما در حال گرم شدن است مي توانيدرانش را به موتور بسپاريد . به طور كلی افرادی كه با هدف انجام تمرينات ورزشی دوچرخه سواری می كنند از دوچرخه برقی راضی ترند زيرا شدت و راحتی تمرين را به اين ترتيب، آنها تعيين می كنند نه شرايط جاده.
( برگرفته از سایت www.cross-ir.com )
منبع: شرکت رکاب شهر تیوا