1- تبدیل خیابان‌ها به پیاده‌راه: در سال 1962 مسئولان شهر، خیابان تاریخی و اصلی شهر را به پیاده‌راهی بزرگ تبدیل کرده‌اند. با توجه به این موفقیت در دهه‌های گذشته و به‌تدریج خیابان‌های فرعی بیشتری به پیاده‌راه تبدیل شده‌‌اند که این پیاده‌راه‌های فرعی به پیاده‌راه‌های اصلی شهر متصل شدند؛ به این ترتیب مسیری مناسب جهت رفاه و آسایش مردم برای پیاده‌روی و رفت و آمد شکل گرفت و دوچرخه‌سواران نیز از این مسیر استفاده می‌کنند. البته مسیری محدود برای اتومبیل‌ها در نظرگرفته شده به‌شرطی که سرعت اتومبیل‌ها از میزان مجاز در این منطقه تجاوز نکند.
2- کاهش تدریجی عبور و مرور و پارکینگ‌ها:
یکی از سیاست‌های اتخاذ‌شده برای ثابت نگاه داشتن حجم رفت‌وآمد، کاهش تعداد اتومبیل‌های ورودی به مرکز شهر و حذف فضای پارک خودروهاست.
سالانه 2 تا 3درصد از پارکینگ‌های موجود در مرکز شهر توسط مدیریت شهری از بین رفته و به تدریج از تعداد آن در سال‌های آینده کاسته خواهد شد.
3- تبدیل پارکینگ‌ها به فضاهای عمومی:
در ساخت پیاده‌راه، بسیاری از فضاهایی که در گذشته به عنوان پارکینگ استفاده می‌شده به مکان عمومی تبدیل شده و استفاده‌های مختلفی از آن می‌شود.
4- افتخارات و ارزش‌های شهری: فضای مطلوب خیابان‌ها و تغییراتی که در آنها به وجود می‌آید باعث می‌شود پیاده‌راه به فضایی شاد و دلپذیر برای پیاده‌روی تبدیل شود. ساختمان‌های قدیمی با طاق‌ها و معماری منحصر به فرد، سایبان‌ها و دروازه‌ها همگی از عناصر تداعی‌کننده خاطرات و افتخاراتی است که در گذشته‌های دور و نزدیک در شهر به وقوع پیوسته است.
5-جلوگیری از بلند‌مرتبه‌سازی: ساختمان‌های کم‌ارتفاع و فضای متراکم ساختمان‌ها اجازه می‌دهد تا باد از بالای شهر به‌راحتی عبور کند و به همین دلیل میزان ورزش باد در مرکز شهر معتدل است، در صورتی که در سایر نقاط شهر اینگونه نیست.
6-اسکان در مرکز شهر: بیش از 6800 نفر در حال حاضر در قسمت مرکزی و تجاری شهر ساکن هستند. این افراد با قطع وابستگی خود از اتومبیل از طرح پیاده‌راه در محل زندگی خود استقبال کرده‌اند. با توجه به حضور و اسکان مردم در حاشیه پیاده‌راه‌ها، توریست‌ها و جهانگردان که تا پاسی از شب در این مسیر تردد می‌کنند احساس آرامش و امنیت بیشتری می‌کنند و این یکی از مسائل تاثیرگذار در جلب توریست است.
7- دوچــرخه و تـشویق دانش‌آموزان: با در نظر گرفتن امکانات و ایجاد بستر لازم جهت استفاده از دوچرخه و تشویق دانش‌آموزان به رفت‌وآمد و استفاده صحیح از دوچرخه، حجم بسیار زیادی از بار ترافیکی شهر کم شده و روح شادابی و نشاط فضای شهر را تغییر می‌دهد.
8-تـغییر مـنـظـر شهری: رستوران‌ها و قهوه‌خانه‌‌های روباز، میدان‌های عمومی با آبنماها و فواره‌ها، هوای دلپذیر در تابستان و زیبایی خاص زمستان با استفاده از بخاری‌های گازی شهری در کنار مسیر باعث تغییر چهره شهر و رضایتمندی بیشتر شهروندان می‌شود.
9-ارتقای‌فرهنگ دوچرخه‌سواری به عنوان پایه حمل و نقل: مسئولان شهر با ساخت خطوط ویژه دوچرخه و توسعه آن تلاش می‌کنند تا استفاده از دوچرخه هرچه راحت‌تر باشد. مدیریت شهری با ایجاد پایانه‌های دوچرخه در محل قدیم پارکینگ‌ها اقدام به ارائه خدمات می‌کنند. در حال حاضر 34درصد مردم کپنهاگ که محل کار آنها در مرکز شهر است برای رفت‌وآمد خود از دوچرخه استفاده می‌کنند.
10- دوچرخه و امکانات لازم: سیستم استفاده از دوچرخه در سال 1995 شکل گرفت. کاربران می‌توانند با استفاده از سکه مخصوص از جایگاه‌های دوچرخه در قسمت‌های مختلف شهر، دوچرخه را به امانت گرفته و با پایان کار روزانه آن را به یکی از 110 جایگاه کرایه دوچرخه در مرکز شهر تحویل داده و سکه را دریافت کنند.