اروپا:
امستردام، هلند
“پایتخت دوچرخه سواری اروپا” در لیست های فراوانی در صدر قرار گرفته است و این لیست هم یکی از آنهاست. شبکه های جاده ای امن و وسیع، ارتقای دولتی جدی و فرهنگ دوچرخه سواری که مرزهای طبقاتی را رد کرده است دلیلی بر آن هستند که ۴۰ درصد ترافیک این شهر را دوچرخه سواران تشکیل می دهند.
بارسلونا، اسپانیا
“طرح دوچرخه سواری بارسلونا” یکی از چندین سیستم کرایه دوچرخه عمومی است که اخیراً در اروپا و فراتر از آن پیاده شده و در سال ۲۰۰۷ در پایتخت کاتالونیا آغاز شد. هفته دوچرخه هر سال در پایان ماه مه برای گسترش این فرهنگ تدبیر شده است.
برلین، آلمان
رانندگان برلین هرگز تنها نیستند، زیرا ۴۰۰ هزار نفر از آنها هر روز رکاب زنان سر کار می روند. البته مسئولین شهر هنوز از این تعداد راضی نیستند و می گویند که میلیون ها دلار به ترغیب دوچرخه سواران به دوچرخه سواری در خیابان ها تخصیص داده شده و باید تعداد آنها بیشتر شود.
کپنهاگ، دانمارک
در پایتخت دانمارک، حدود یک سوم نیروی کار با دوچرخه سر کار می روند. بعضی تخمین ها هم حاکی از آنند که این رقم معادل چیزی بیشتر از یک میلیون کیلومتر رکاب زدن در روز است.
پاریس، فرانسه
پاریس به خاطر ساختن سیستم ولیب (Vélib’)، یکی از بزرگترین طرح های کرایه دوچرخه عمومی در دنیا است. بیست هزار دوچرخه سه سرعته شیک در میان ۱۴۵۰ ایستگاه کرایه دوچرخه در شهر توزیع شده است و آبونه ها می توانند به نرخ های مختلف دوچرخه کرایه کنند.
آمریکای شمالی:
بولدر، کلرادو
این منطقه کوچک باکلاس دنور ۱۵ درصد از بودجه حمل و نقل خود را به بهبود و ارتقای رفت و آمد با دوچرخه اختصاص داده است. تقریباً در همه راه های اصلی آن یک قسمت به دوچرخه سواران اختصاص یافته است و حتی برای دانش آموزان طرحی جهت دوچرخه سواری تا مدرسه تعیین شده است.
شیکاگو، ایلینویز
ریچارد دیلی در مدت ۲۲ سال تصدی خود در پست شهردار، توانست شیکاگو را به شهر دوستداران دوچرخه سواری در ایالات متحده تبدیل کند. خطوط دوچرخه سواری در همه جای شهر موجود است و قوانین راهنمایی و رانندگی برای حفاظت از ایمنی دوچرخه سواران تصویب شده است.
دیویس، کالیفرنیا
گفته می شود که در این شهر با جمعیت ۶۵۰۰۰ نفر، بیشتر از خودرو دوچرخه وجود دارد. شعار اصلی این شهر “دوچرخه دوست ترین شهر دنیا” است. ماه مه در این شهر ماه دوچرخه نامگذاری شده است.
اتاوا، اونتاریو
پایتخت کانادا مدعی بالاترین درصد رفت و آمد با دوچرخه در کشور است. ۱۷۰ کیلومتر مسیر دوچرخه در این شهر وجود دارد. البته بین ماه های دسامبر و مارس ترافیک دوچرخه سواران کمتر می شود.
پورتلند، اورگون
اکثر افراد پایتخت دوچرخه سواری ایالات متحده را پورتلند می دانند. تنها چیزی که به اندازه زیرساخت دوچرخه سواری پورتلند (یک شبکه دوچرخه سواری ۲۶۰ مایلی) و آمار دوچرخه سواران (حدود ۱۰ درصد، بالاترین میزان در کشور) تأثیرگذار است، وفاداری جامعه دوچرخه سواری آن است.
سانفرانسیسکو، کالیفرنیا
حجم دوچرخه سواران این شهر را نمی توان نادیده گرفت. در دهه گذشته، تصادفات دوچرخه در این شهر کاهش یافته است که دلیل آن دوبرابر شدن تعداد دوچرخه سواران بوده است. افزایش پارکینگ های دوچرخه، توزیع علامت های “مواظب دوچرخه سواران باشید” و طرح های به اشتراک گذاری دوچرخه باعث شده که این شهر جزو دوچرخه دوست ترین شهرهای دنیا باشد.
جاهای دیگر:
پکن، چین
عجیب است، نه؟ ولی نمی توانیم شهری با بیشترین دوچرخه دنیا را غیردوچرخه دوست ترین شهر دنیا بنامیم. تعداد فراوان دوچرخه سواران این شهر باعث شده که زیرساخت حمل و نقل پیچیده ای برای پارکینگ و تعمیر دورچرخه در این شهر تعیین شود.
کیپ تاون، آفریقای جنوبی
شهرهای آفریقایی اولین شهرهایی نیستند که به عنوان شهرهای دوچرخه دوست به ذهنمان می رسند، ولی کیپ تاون از این مورد مستثناست. پایتخت آفریقای جنوبی متعهد به ایجاد خطوط دوچرخه، پارکینگ دوچرخه و دوش های عمومی برای دوچرخه سواران است.
بوگوتا، کلمبیا
ابتکارات حمل و نقل بوگوتا، الگویی برای ایجاد تغییر در کل آمریکای لاتین بوده است و رفتار مردم و دولت با دوچرخه سواران از این قاعده مستثنا نیست. کیلومترها مسیر جداگانه برای دوچرخه و بسته شدن معابر اصلی به روی خودروها در روزهای تعطیل، دوچرخه سواران را بسیار خوشحال می کند.
پرث، استرالیا
با بیش از ۷۰۰ کیلومتر مسیر مختص دوچرخه و مناظر زیبا در امتداد آنها، چهارمین شهر بزرگ این کشور را متمایز کرده است. می توانید نقشه های مخصوص، دوچرخه های پیشنهادی و منابع دیگر را در وبسایت این شهر مشاهده کنید.
مرجع: http://www.iranvij.ir/15