اشکالاتی برای تردد خانم‌ها عنوان شده است از جمله لباس و دوچرخه‌هایی که مناسب تردد بانوی ایرانی و اسلامی نیستند. از همین رو برنا با طراح دوچرخه نیز به گفت‌وگو نشست. محمد سهرابی، طراح یکی از شرکت های تولید کننده دوچرخه معتقد است؛ درایران دوچرخه‌های مخصوص بانوان به دلیل نبود سفارش و درخواست، تولید نشده است اما در کشورهایی چون ژاپن، ایتالیا و فرانسه چنین دوچرخه‌هایی در بازار وجود دارد و مورد استفاده قرار می‌گیرد. دوچرخه‌های مختص بانوان به شکلی طراحی شده‌اند که به جای زین دوچرخه که باعث می‌شود دوچرخه‌سوار مجبور باشد در وضعیت تقریبا دشواری برای سوار و پیاده شدن قرار گیرد و در بالاترین قسمت دوچرخه سوار شود که در آن صندلی تعبیه شده است.
به گفنه سهرابی صندلی این دوچرخه‌ها که در اروپا طراحی شده است مانند صندلی ماشین است و شخص می‌تواند به راحتی روی آن مستقر شود. مانند وقتی که شخص سوار اتومبیل می‌شود و حالت نشسته دارد و پای خود را روی کلاج و ترمز قرار می‌دهد، صندلی این دوچرخه نیز تنها نیم متر بالاتر از سطح زمین قرار دارد و رکاب جلوتر از صندلی قرار دارد و شخص لازم نیست مانند دوچرخه‌های رایج در ارتفاع بایستد.
در هر صورت حرفی به نام دوچرخه به فراموشی سپرده شده است و اگر دوباره زده و احیا شود شاید ما دوباره شهری داشته باشیم با آسمان آبی، زنان و مردان سلامتی که تناسب اندام دارند و پزشکانی که مرتب به افزایش بیماری‌های قلبی و عروقی هشدار نمی‌دهند و البته ریه‌هایی که هر نفس عمیقی ارمغانی از هوای تازه‌ای دارد که روزگاری سرب کابوس همیشگی آن شده بود.