ـ ايجاد نشاط و سلامت جسمي و روحي در شهروندان در راستاي ايجاد شهري سالم .
ـ توسعه فرهنگ پیاده روی و دوچرخه سواری بعنوان يك شيوه كارآمد جابجايي در مسافتهاي كوتاه .
ـ كمك به كاهش آلودگي هوا و صدا و ازدحام تردد و آسیب های ناشي از آنها، شامل بیماری، مرگ و میر، تأخير و… ..
ـ افزايش ظرفيت تردد معابر و سطح خدمت آن.
– ارتقاي نقش حمل ونقل همگاني با تغذيه آن از طريق پیاده ها و دوچرخه سواران
ـ اشتغال زايي
اهداف كمي گسترش دوچرخه سواري:
ـ وجود دست کم يك دوچرخه در هر خانواده ايراني
ـ تبديل دست کم 10% از سفرهاي درون شهري در مسافتهاي كوتاه بخصوص با وسايل تك سرنشين به سفر با دوچرخه یا پیاده طي يك برنامه دوساله از سال 1389 تا 1390 و از آن پس كاهش سالانه دست کم 1% سفرهاي سواره تك سرنشين تا پايان 1394 و افزايش سالانه دست کم 1% سفر شهري با دوچرخه و پیاده
تهيه كننده : امير جعفرپور