ایران صدا: این که امروزه در شهرهای ایران در نهایت تلاش نمی توانید بیش از تعداد انگشت های دو دست دوچرخه سوار در سطح شهر پیدا کنید، بدین معنی نیست که مردم ایران از ابتدا با این رشته ورزشی بیگانه بوده اند…
شاید کمی باورش سخت باشد اما این واقعیت است که زمانی در ایران نه تنها به وفور دوچرخه سوار یافت می شد بلکه مقررات ویژه ای برای این رشته ورزشی وجود داشت و حتی افراد بدون گواهینامه نمی توانستد از این وسیله نقلیه استفاده کنند. اگر چه در چند سال اخیر تلاش هایی جسته و گریخته برای جا انداختن فرهنگ دوچرخه سواری میان مردم انجام شده اما به نظر نمی رسد که این تلاش ها تغییر چندانی در مقابل مردم به استفاده از دوچرخه بوجود آورده باشد. شاید مشکلاتی از قبیل نبودن مسیر مناسب برای عبور و مرور دوچرخه سواران در سطح شهر، فقدان مکان های مناسب برای پارک دوچرخه ها و تضمین نبودن امنیت دوچرخه های پارک شده را بتوان از دلایل این عدم رغبت دانست. با این حال تمام این مشکلات قابل مقایسه با محسناتی که استفاده از دوچرخه می تواند به همراه داشته باشد نیست. صرفه جویی در زمان، سوخت و کمک به پاکیزگی هوا در کنار شادابی و طراوت استفاده از دوچرخه و مزیت هایی که دوچرخه سواری به عنوان یک رشته ورزشی دارد به راحتی قابل چشم پوشی نیستند.