اين مسابقه ويتريني براي نمايش توانايي‌هاي دوچرخه‌سواران را در مسابقات المپيك تابستانی فراهم مي‌آورد. براي طراحي مسير مسابقه از موقعيت جغرافيايي شهر ميزبان بازي‌هاي المپيك (يا در محلي نزديك شهر برگزاري) استفاده مي‌شود.
گرماي هوا با توجه به شرايط آب و هوايي شهر ميزبان مي‌تواند يك مشكل در طول برگزاري مسابقه باشد. اين مسابقه با اجازه حضور دوچرخه‌سواران حرفه‌اي از مسابقات
المپيك 1996 آتلانتاي آمريكا مهيج‌تر شده است.
مسابقه جاده قهرمانی جهان (World Road Race Championship)مسابقه قهرمانی جاده جهان که اغلب به عنوان مسابقه قهرمانی جهان یاد می گردد به صورت سالانه توسط UCl برگزار می شود .
این مسابقه شامل مسابقه بخش جاده و تایم تریل انفرادی است. برنده مسابقه جاده قهرمانی جهان به عنوان قهرمان جهان شناخته و اجازه می یابد تا “پیراهن رنگین کمان ” Rainbow Jersey) ) برای یک فصل در مسابقات جاده و یا مسابقات چند مرحله ای برتن کند .
این مسابقه به صورت استارت دسته جمعی (start-mass ) مسابقه جاده برگزار می شود که برنده نهایی کسی است که اول از همه از خط پایان عبور کند.
اولین مسابقه قهرمانی جهان در سال 1927در “نوربورگرینگ” Nurburgring) ) آلمان انجام پذیرفت که” آلفردو بیندای ” (Alfredo Binda) ایتالیایی فاتح آن مسابقه گردید.
در این اواخر مسابقه قهرمانی جهان بعد از “وولتای اسپانیا” انجام شده است.مسیر مسابقه به صورت کفی سربالایی ویا ترکیبی از هردو که مناسب تمامی دوچرخه سواران است طراحی می شود. سنت این مسابقه در چند سال گذشته به این صورت بوده است که غالبا توسط دوچرخه سواران “پروتور” – یا به عبارت درست تر تور جهانی – فتح شده است، و لیکن در گذشته مسابقه دیگری برای دوچرخه سواران آماتور نیز برگزار می شد که عمدتا توسط دوچرخه سواران” بلوک شرق” فتح می شد.
مسابقه “تور دوفرانس ” ، “جیرو ایتالیا” و “مسابقه جاده قهرمانی جهان” ، “تاج سه گانه دوچرخه سواری”را تشکیل می دهند.
تا کنون فقط دو دوچرخه سوار موفق به کسب این افتخار کم نظیر شده اند :
” ادی مرکس” بلژیکی در 1974 و” استفان روشه” ایرلندی در 1987
مسابقات كلاسيك مهم
عليرغم آن كه دهها مسابقه در طول يك فصل وجود دارند و ليكن دوازده مسابقه زير مهمترين مسابقات يك روزه در دنياي دوچرخه‌سواري محسوب مي‌شوند. بعضي اوقات عملكرد حرفه‌اي يك دوچرخه‌سوار با تعداد پيروزي‌هاي وي در اين مسابقات اندازه‌گيري مي‌شود.
پنج مسابقه بزرگ (5 Monuments)
اين پنج مسابقه بزرگ نمادهاي “دوچرخه‌سواري سنتي” هستند. اين مسابقات از قديمي‌ترين و معتبرترين رقابت‌هاي يك روزه در تقويم بوده و برندگان مسابقات به عنوان قهرمانان دوچرخه‌سواري شناخته مي‌شوند:
1- پاريس- روباكس (Paris – Roubaix)
“ملكه كلاسيك‌ها” (Queen of Classics) یا عنوان فرانسوی آن (La Reine) در ماه آوريل هر سال از 1896 در شمال فرانسه برگزار شده است. مسير مسابقه به طور متوسط 265 كيلومتر و شامل بخش‌هايي پوشيده از سنگفرش مي‌باشد. به همين علت دوچرخه‌سواري بر روي آن (سنگفرش) سخت بوده و لذا از آن با نام “جهنم شمال” (Hell of North)یا به فرانسه( l’Enfer du Nord ) نيز ياد مي‌شود. اين مسابقه محل آزمون بي‌رحمانه‌اي از توان، استقامت، سرعت، حركت و البته شانس مي‌باشد.
مسير رقابت در بهترين شرايط آب و هوايي بسيار دشوار مي‌باشد. با همراه شدن باران، مسابقه تبديل به باتلاقي از دوچرخه‌سواران و دوچرخه‌ها مي‌شود كه تلاش دارند تا از موانع نامرئي پوشيده از گل و لاي عبور كنند. این مسابقه از گروه مسابقات (Cobbled Stones)یا “مسابقات روی سنگفرش” می باشد.
2- ميلان- سان رمو(Milan – San Remo)
اين مسابقه از سال 1907 آغاز شده و به نام “بعد از غنچه زودهنگام گل رز – بهار” (ترجمه عنوان ایتالیایی آنLa Primavera) شناخته مي‌شود.
اين مسابقه اولين رقابت از سري پنجگانه بزرگ در تقويم اتحاديه جهاني بوده و در ماه مارس هر سال برگزار مي‌شود. همانطور كه از نام مسابقه برمي‌آيد، رقابت از” ميلان” شروع و در “سان رمو” كه شهري در نوار سواحلي ايتالياست، خاتمه مي‌پذيرد.
مسير 290 كيلومتري مسابقه شامل يك سربالايي مهم در “تورچينو” ((Turchino و چند سربالايي ديگر مي‌شود.
3- تور فلاندرز (Tour of Flanders – Ronde van Vlaandern)
اولين دوره مسابقه در سال 1913 برگزار گرديده است. تور” فلاندرز” در بلژيك يك مسابقه كلاسيك بسيار مهم مي‌باشد. طول مسير آن به طور متوسط 265 كيلومتر است.
مسابقه در طول مسير از مناظر بسيار زيباي روستاها، آسياب‌هاي آبي كه در مناطق غيرشهري پخش هستند عبور مي‌نمايد.
نيمه اول مسير كفي، سريع و بادخيز، ولي نيمه دوم مسير شامل سربالايي‌هاي متعدد، سنگين و سنگفرش شده است؛ انتخابي ناخوشايند و بي‌رحمانه كه تایید کننده این جمله نا خوشایند است که فقط “قوي‌ترين‌ها زنده مي‌مانند”.
این مسابقه نیزاز گروه مسابقات (Cobbled Stones)یا “مسابقات روی سنگفرش” می باشد.
4- لي‌يژ- باستون- لي‌يژ(Liege – Bastogne –Liege) یا La) Doyenne)
اين مسابقه از 1892 آغاز شده است و قديمي‌ترين مسابقه كلاسيك دوچرخه‌سواري به حساب مي‌آيد. همانطوري كه از نام مسابقه پيدا است اين رقابت شامل مسير رفت و برگشت ميان دو شهر “لي‌يژ” و “باستون” به طول تقريبي 260 كيلومتر مي‌باشد.
مسابقه از ارتفاعات “آردنز” (Ardennes) آغاز مي‌شود، جايي كه سربالايي‌ها با شيب تند و آب و هواي غيرقابل پيش‌بيني اين مسابقه را يكي از كلاسيك‌هاي بسيار سنگين جلوه مي‌دهد.
مسير رفت به “باستون “كوهستاني است وليكن مسير برگشت كوهستاني‌تر مي‌باشد و اين يعني یک”مسابقه بي‌رحمانه تا پايان”. این مسابقه یکی از سه مسابقه” کلاسیک” Ardennes) ) محسوب می شود.
5- تور لومبارديGiro di Lombardia))
مسابقه” لومباردي” از سال 1905 برگزار مي‌شود، اين مسابقه آخرين رقابت كلاسيك فصل است كه در ماه دهم ميلادي برگزار مي‌گردد. از اين‌رو رقابت فوق را “مسابقه برگ خزان” (Race of Falling Leaves) نيز ناميده‌اند.
مسير مسابقه به طور متوسط 260 كيلومتر طول دارد.
رقابت از منطقه “لومباردي” در شمال ايتاليا آغاز شده و مسير شامل مناطق بسيار زيبا و چشم‌نوازي از جمله درياچه “كومو” (Como) مي‌شود. مسير رقابت به طور منصفانه‌اي انتخابي است، اين امر از آنجا ناشي مي‌شود كه برخي مناطق كوهستاني در طول مسير وجود دارند كه معمولا تعداد دوچرخه‌سواران را به گروه كوچكي تقليل مي‌دهند.
منبع: فدراسیون دوچرخه سواری – ترجمه و گردآوري از علي‌اكبر عبدل‌زاده