گروه استانها_ از آنجا كه عابران پياده در هنگام وقوع حادثه بيشتر در معرض خطر مجروح يا كشته شدن هستند، اين افراد، قشر آسيب پذير در تصادفات به شمار مي آيند.
عابران پياده به لحاظ عدم درك صحيح از سرعت وسايط نقليه و محدوديت زمان عكس العمل با توجه به شرايط موجود احتمال تصادف را افزايش مي دهند.
با عنايت به اين ويژگي ها بايستي راهكارهاي عملياتي در خصوص رفع نقص مهندسي ترافيك موجود انديشيده شود كه در اين راستا شناسايي مكان هاي پرخطر و ارايه راهكار عملي براي آن امري ضروري است.
از راهكارهاي عملي ميتوان بر احداث پلهاي روگذر و زيرگذر عابر پياده، جداكردن مسير حركتي عابران از سطح سواره رو،تعريض پياده رو در معابر پر تردد، جلوگيري از مسدود شدن پياده رو توسط دستفروشان و مغازه داران، آرام سازي سرعت ترافيك با اجراي اقدامات مهندسي از جمله خط كشي، نصب كاهنده سرعت، نصب چراغهاي هشدار دهنده و كنترل سرعت خودروها توسط پليس ميتوان اشاره كرد.
علاوه بر طرحهاي عملياتي كه ذكر شد آموزش و فرهنگ سازي براي عابران پياده نيز اهميت بسزايي دارد كه ميتوان با آموزش افراد و در مرحله اول كودكان فرهنگ صحيح عبور و مرور نهادينه شود كه اين امر نيز با همكاري صدا و سيما و مطبوعات انجام ميشود.
سرهنگ صفوي خاطرنشان كرد: با وجود نصب نرده در وسط بلوار گاهي اوقات افراد از لاي نرده و يا بالاي آن عبور ولي از پل استفاده نميكنند كه لازم است در اين خصوص پلهاي موجود مكانيزه شوند و اميدواريم اين امر در تمام نقاط شهر اجرا و با نصب پلهاي مكانيزه باعث كاهش تلفات حوادث رانندگي بخصوص عابران شود.
در ماده 215 آيين نامه راهنمايي و رانندگي نحوه و مكان هاي مناسب عبور عابران مشخص شده است و همچنين ماده 4 قانون ايمني راهها و … كه در صورت رعايت نكردن اين قوانين عابر پياده نيز به عنوان متخلف قابل پيگرد مي باشد كه در كشور ما به لحاظ عدم ساز و كارهاي اعمال قانون اين امر صورت نمي گيرد همچنين بعضاً در تصادفات برابر مواد قانوني به عنوان مقصر قلمداد مي شوند كه لازم است اين امر آموزش داده شود.
http://news.police.ir/NCMS/FullStory/?Id=197282