پل

پل Burrard در ونکوور کانادا از قبل دارای دو مسیر برای عبور عابران پیاده و دوچرخه سواران بود که به طور مشترک به آنها اختصاص داده شده بود و این باعث اختلال و مشکلاتی در رفت و آمد دوچرخه سواران و عابران پیاده می کرد و از لحاظ ایمنی خطرناک بود، به طوریکه مسئولان را بر آن داشت تا به فکر چاره ای برای این مشکل بیفتند.

برای حل این مشکل و به دنبال پیروی از استراتژی شهر سبز مسئولان طرحی آزمایشی را به اجرا گذاشتند که به دنبال آن قرار شد یک لین از لین سواره موتوری که از مرکز شهر برمیگردد (به جای مسیری که به سمت مرکز شهر است) را به دوچرخه اختصاص دهند و دو مسیر کناری پل را یکی به مسیر دوچرخه و دیگری برای پیاده اختصاص داده شود. بدین ترتیب برای دوچرخه سواران یک مسیر رفت و برگشت مجزا و یک مسیر دیگر هم برای رهگذران پیاده میسر شد.

از لحاظ هزینه ایجاد پل مخصوص دوچرخه و یا تعریض لین دوچرخه و طرح های دیگر به هیچ عنوان با این طرح قابل مقایسه نبوده و بر طبق محاسبات حداقل 30 برابر پرهزینه تر می شد و این ویژگی منحصر به فردی برای اجرای طرح بود.

آنچه برای اجرای این طرح در نظر گرفته شد عبارت بود از:

ایجاد موانع برای جداکردن لین دوچرخه

اصلاح علائم ترافیک

اندازه گیری اولویت عبوری و کاهش اثرات بر عبور و مرور

یک برنامه نظارتی برای ارزیابی اثرات و درجات گذر.(با شمارش گر ترافیک، سیگنال مانیتورینگ و زمان بندی ترافیک)

 

منبع:

http://vancouver.ca/projects/burrard/about.htm

http://www.streetfilms.org/vancouver-adds-cycletrack-to-burrard-bridge/

 

فرستنده :
رامتین زرگری
ره آسا دیاموند