فائوستو كوپي-Fausto Copp”i”
متولد پانزدهم سپتامبر 1919، ايتاليايي‌ها به وي لقب “قهرمان قهرمانان”Championissmo) ) داده بودند او مردي بود كه ورزش را از حدود طبيعي خود فراتر برد.
او از قهرمانان يكي از اعصار درخشان دوچرخه‌سواري، در سالهاي بعد از جنگ جهاني دوم بود.
ايتاليا كه توسط جنگ در بحران فرو رفته بود به قهرمانان ورزشي خود و پيروزي هاي آنان بعد از سالهاي شكست نظامي با غرور و افتخار مي‌نگريست. نبرد “كوپي” ((Coppi با ديگر دوچرخه سوار بزرگ آن دوران “جينوبارتالي” (Gino Bartali )داستان نبرد مهم افسانه‌ها بود.
داستان دو دوچرخه سوار در “جيروي ايتاليا” “توردوفرانس” و تعداد زيادي از كلاسيكهاي يك روزه يك داستان دنباله‌دار و طولاني از مبارزه براي برتري ورزشي در قلوب شکسته ايتاليايي‌ها بود.
عليرغم اينكه “كوپي” به دليل وقوع جنگ جهاني دوم سالهاي زيادي را از دست داد و ليكن در مجموع هفت “گراندتور” را در كارنامه خود ثبت كرد.
“كوپي” ركورد پنج پيروزي در “جيروي ايتاليا” را به طور مشترك با “آلفردوبيندا” ايتاليايي و” ادي مركس” بلژيكي ثبت كرده است.
“كوپي” توردوفرانس را نيز در سالهاي 1949 و 1952 به آساني در مجموع انفرادي و نيز كوهستان فتح كرد. او اولين دوچرخه سواري بود كه دوگانه “جيرو ـ توردوفرانس” را در 1952 پيروز شد.” كوپي” همچنين دوگانه” جيرو ايتاليا ـ قهرمان جاده جهان” را در سال 1953 بدست آورد.
“كوپي” در سه رقابت از مجموع پنج مسابقه بزرگ كلاسيك در مجموع 9 بار برنده شده است و اين ركورد او را بعد از “ادي مركس” (19 بار) و “روژه دو فلامنیك” (11 بار) در رده سوم قرار مي‌دهد البته “كوپي” با پنج بار پيروزي در تور” لومباردي” ركورد دار است.
پيروزيهاي او در” پاريس ـ روباكس” 1950 و قهرمان جاده جهان 1953 براي او كارنامه حرفه‌اي درخشاني را رقم زد كه بدون شك مي‌توانست درخشانتر از اين هم باشد در صورتي كه دوران طلايي او با جنگ جهاني دوم تلاقی نمی یافت.
يكي از پيروزيهاي بزرگ “كوپي” در ميلان ـ سان رمو” 1946 صورت گرفت. “كوپي” با 9 دوچرخه سوار ديگر در كيلومتر 5 مسابقه فرار كردند در حاليكه مسابقه 292 كيلومتر بود! در راه صعود به” تورچينو” Turchino)) كوپي 9 دوچرخه سوار ديگر را جاي گذارد و با 14 دقيقه اختلاف نسبت به نفر دوم پيروز مسابقه شد.
در “توردوفرانس” 1949، “كوپي” و “بارتالي” اعضاي همان تيم را تشكيل مي‌دادند. “كوپي” درگذرگاه “آيزارد” Izoard pass)) همه را به اصطلاح لوله كرد و بعد پيروزي مرحله را به عنوان كادوي تولد 35 سالگي تقديم” بارتالي” كرد. هردوي آنها مسابقه را با برتري به پايان بردند. “كوپي” اول شد و “بارتالي” با 10 دقيقه و 55 ثانيه اختلاف نسبت به “كوپي” دوم شد.
“كوپي” با مشكلات متعدد عاطفي در طول دوران حرفه‌اي خود به خوبي روبرو شد. در 1951 او با غم و اندوه مرگ برادرش” سرسه” ((Serse (كه رتبه اول “پاريس ـ روباكس” را در 1949 كسب كرده بود) فقط پنج روز قبل از آغاز “توردوفرانس” كنار آمد. “فائوستو” در وضعيتي اندوهناك در طول مسابقه دست به گریبان بود ولي با وجود اين اندوه او مسابقه را در رتبه دهم خاتمه داد.
اگرچه “كوپي” ورزشكار بزرگي بود اما به لحاظ فيزيكي بسيار شكننده بود. “كوپي” داراي قفسه سينه بسيار بزرگ و يك قلب استثنايي بود اما اسكلت بسيار آسيب‌پذير اودر تضاد كامل با عضلات ران ورزيده او قرار داشت.
استخوانهاي شكننده و ظريف او در نتيجه سوء تغذيه دوران كودكي‌اش بودند. او بيش از چند شكستگي جدي شامل، استخوانهاي ترقوه، لگن، فمور و يك جابجايي در مهره‌هاي ستون فقرات را تجربه كرد. او علاوه بر موارد فوق يك معده حساس داشت كه بيماريهاي متعددي را طول دوران ورزشي خود تجربه كرد.
“كوپي” اولين مسابقه مهم خود را در 1940 در سن بيست سالگي و آخرين آنها را در سال 1954 در سن 35 سالگي به دست آورد. او به طور رقابت آميز به دوچرخه‌سواري ادامه داد ولي از گذشته خوب خود فاصله گرفته بود.
در پايان “كوپي” در يك سفر شكار به آفريقا مبتلا به مالاريا گرديد. بيماري توسط پزشكان ايتاليايي درست تشخيص داده نشد و همين موضوع باعث مرگ “كوپي” در دوم ژانويه 1960 گرديد او به هنگام مرگ تنها 40 سال سن داشت.
پيروزيهاي” كوپي” شامل دو عنوان قهرمان “توردوفرانس” و در كنار آن دو عنوان كوهستان، پنج عنوان قهرماني “جيروي ايتاليا”، دونايب قهرماني و سه عنوان كوهستان، مقامهاي اول و سوم در مسابقات جاده قهرماني جهان، و يك اولي و دو دومي در كلاسيك “پاريس ـ روباكس”، سه عنوان قهرمان” ميلان سان رمو” پنج عنوان قهرماني تور “لومباردي “و يك قهرمانی در” “Fleche Wallone بلژيك مي‌گردد.
ترجمه و گردآوری : علی اکبر عبدل زاده